راهنمای توریستی جشنواره های برتر در کامبوج

جشنواره کامبوج نشان دهنده تاریخ غنی و متنوع فرهنگی این کشور است. بیشتر جشن ها از چرخه قمری خمر پیروی می کنند و از بودیسم، هندوئیسم و ​​آداب و رسوم قدیمی سلطنتی الهام می گیرند.

مانند هر ملت دیگری روی زمین، کامبوج فرهنگ متمایز خود را دارد که شامل چندین جشن سالانه است. همانطور که گردشگری و سفر در کامبوج رشد می کند، ممکن است دیدن شما در برخی از مهم ترین جشن های مرسوم این کشور سرگرم کننده باشد.

اگر قصد دارید به زودی از کامبوج دیدن کنید، شرکت در این جشنواره ها می تواند شما را مجذوب خود کند. حتی اگر خاطرات ساکنان اینجا هنوز با سال‌های درگیری و جنگ داخلی آلوده باشد، دیدن همه آنها در فستیوال سنتی کامبوج خود در هر زمان که جشن برگزار می‌شود، شگفت‌انگیز است.

زمان های سال، زمان برداشت محصول، اقوام اجدادی، بودا یا پادشاه، همه در برخی از جشنواره ها مورد احترام قرار می گیرند. در زیر تعدادی از شناخته شده ترین جشنواره هایی که ممکن است در کامبوج شرکت کنید آمده است:

سال نو خمر

این جشن، به عنوان چول چونم ثمی به صورت محلی، احتمالاً بزرگترین در کل کامبوج است. این جشنواره که معمولاً در ماه آوریل هر سال برگزار می‌شود، باعث می‌شود اکثریت مردم کامبوج به خانه بازگردند و حداقل یک دوره سه روزه را در آنجا با اقوام خود برای جشن گرفتن بگذرانند.

روستاییان در طول این سه روز به چندین فعالیت مرسوم می پردازند، از جمله مراقبه در صومعه ها، شمع سوزاندن در زیارتگاه برای اعضای خانواده درگذشته، و نذری دادن.

پس از پایان مراسم، مردم محلی شاد می شوند و در بازی های مختلفی شرکت می کنند که واقعاً عزیزانشان را درگیر روحیه تعطیلات می کند.

حتی بزرگترین شهرهای کامبوج در طول جشنواره فضای شهری وهم انگیزی را تجربه می کنند زیرا افراد زیادی در آن شرکت می کنند (حتی اگر تعطیلات رسمی فقط برای 3 روز تعیین شده است).

تعطیلات خمر از چول چونم ثمی- که به "وارد سال نو" ترجمه می شود - پایان دوره برداشت و شروع یک سال دیگر در تقویم قمری را نشان می دهد. همچنین لحظه ای است برای ابراز قدردانی از خدا به خاطر لطف آنها در سال گذشته و درخواست شانس در سال آینده.

نام ماها سونگکران که به معنی تغییر بزرگ است به روز ابتدایی جشنواره داده شده است. مردم خانه های خود را مرتب می کنند، آنها را با دسته گل و شمع های روشن تزئین می کنند و در این روز برای راهبان غذا تهیه می کنند. علاوه بر این، آنها لباس های جدید می پوشند و برای احترام و جلب لطف آنها به دیدن بزرگان خود می روند.

روز دوم معلوم است به عنوان Virak Wanabat، که به معنای واقعی کلمه به "روز بخشش" ترجمه می شود. در این روز، مردم علاوه بر کمک به راهبانی که در معابد کار می‌کنند، به بی‌خانمان‌ها و فقیران غذا و کمک می‌دهند. علاوه بر این، آنها مراسمی به نام Sraung Preah را انجام می دهند که در آن شرکت کنندگان آب را روی یکدیگر و مجسمه های بودا به نشانه پاکسازی و دوستی می پاشند.

روز سوم به نام معروف است Tngay Leang Saka، که به معنای واقعی کلمه به "سال نو آغاز می شود" ترجمه می شود. مردم در این روز به دیدار اقوام و معابد می روند و همچنین در بازی ها و فعالیت های مختلف دیگر شرکت می کنند.

چند مورد از بازی‌های محبوب عبارتند از: بازی طناب کشی Bos Angkunh، بازی پرتاب دانه Angkunh و بازی پرتاب توپ Chol Chhoung. همبستگی و همکاری شرکت کنندگان قرار است از طریق این بازی ها تقویت شود.

روز Meak Bochea

روز Meak Bochea، یک تعطیلات برجسته بودایی، در نزدیکی ماه کامل سومین ماه قمری در تقویم خمر در سراسر کامبوج و همچنین سایر کشورهای آسیای جنوب شرقی مشاهده می شود. اگرچه روز دقیق از سالی به سال دیگر متفاوت است، اغلب در اواخر ماه فوریه یا اوایل مارس رخ می دهد.

این رویداد به افتخار لحظه ای است که لرد بودا آخرین موعظه خود را در مقابل جمعیت قابل توجهی متشکل از کشیشان که داوطلبانه برای گوش دادن جمع شده بودند، ایراد کرد. او در موعظه خود مفاهیم بنیادی بودیسم را در سه اصل خلاصه کرد: دوری جستن از هر بدی، عمل کردن فقط به آنچه درست است، و همچنین پاکسازی وجود درونی.

او همچنین مرگ خود را پیش‌بینی کرد، که دقیقاً در همان تاریخ تولد و بیداری سه ماه بعد اتفاق می‌افتد.

بودایی‌های متدین دستورات بودایی را رعایت می‌کنند و در روز میک بوچیا فعالیت‌های شایسته‌ای را انجام می‌دهند، مانند دادن غذا و سایر نیازها به راهبان، مراقبه، شنیدن سخنرانی‌های دارما، و سرود خواندن.

آنها در راهپیمایی با شمع در اطراف اماکن مقدس در اواخر بعد از ظهر در حالی که شمع، عود و گل حمل می کنند، شرکت می کنند. آنها در سه نوبت جداگانه به دور زیارتگاه ها می روند تا به عنوان ابراز احترام نسبت به بودا، دارما (آموزه هایش) و سانگا (پیروان) او.

بودایی ها روز Meak Bochea را به عنوان روز طراوت و درون نگری معنوی جشن می گیرند. همچنین روزی برای ابراز محبت و تحسین برای شفقت و خرد بودا است که بیش از 2,000 سال به تعداد بیشماری از مردم کمک کرده است.

Bon Om Touk یا جشنواره آب

جشنواره های کامبوج ارزش بالای صنعت کشاورزی خود را به نمایش می گذارند. ساکنان به شدت به بارندگی در فصل بارندگی وابسته هستند زیرا اقتصاد آنها عمدتاً کشاورزی است. رودخانه مکونگ به دلیل باران های شدید گسترش می یابد و مقدار زیادی گل و لای حاصلخیز را برای کشاورزی با خود حمل می کند. هر سال در ماه آوریل، جشنواره آب برگزار می شود.

مردم محلی در طول این جشنواره سه روزه کامبوج در کنار سواحل رودخانه جمع می شوند خدای آب آنها را به خاطر تامین منابع فراوان آب تمیز و کود آلی برای زندگی آنها شکر کنید.

رودخانه مکونگ میزبان تعدادی بازی سازماندهی شده است و پر از قایق های گشت و گذار است. جشن های مهتابی گسترده در شب برگزار می شود و جشنواره تا اواخر شب شدید است.

نام خمر برای جشنواره آب Bon Om Touk است که به معنای "برگشت جریان" است. این به اتفاق خارق‌العاده‌ای اشاره می‌کند که هر گاه رودخانه تونل ساپ دو بار در سال، با توجه به فصل، جهت خود را تغییر می‌دهد، اتفاق می‌افتد. خدای آب، که مطمئن می‌شود دریاچه تونل ساپ مملو از ماهی و آب برای کشت است، تصور می‌شود که معکوس شدن جریان را برکت داده است.

مسابقه قایق، که تیم های متعددی را از مناطق مختلف می کشاند، رویداد اصلی جشنواره است. قایقرانان لباس های مشابهی می پوشند و قایق ها با سر اژدها و پرچم های رنگارنگ تزئین شده اند. این نژاد نمایشی از درگیری های دریایی است که خمرها و رقبای آنها در گذشته در آن شرکت داشتند. جو شادی حاکم است و هواداران تیم ها با شور و حرارت آنها را تشویق می کنند.

جشنواره آب در خدمت حفظ میراث فرهنگی و هویت کامبوج علاوه بر جشن غنای طبیعت است. این میراث غنی، آداب و رسوم و بیان هنری ملت را به نمایش می گذارد. علاوه بر این، احترام و همبستگی بین مردم را ترویج می کند زیرا آنها برای شرکت در این جشن سالانه متحد می شوند.

بیشتر بخوانید:
مسافران می توانند گذشته فرهنگی گسترده و گسترده کامبوج را تجربه کنند. معابد و بناهای قدیمی متعددی را می توان در آنجا یافت که میراث هندوئیسم، بودیسم، جینیسم و ​​چندین دین و فرهنگ دیگر را به نمایش می گذارد. بیشتر بخوانید در موزه های برتر برای بازدید در کامبوج.

روز استقلال

هر ساله در 9 نوامبر، کامبوج با جشن گرفتن استقلال خود، دوران 90 سال استعمار فرانسه را گرامی می دارد. بنای یادبود استقلال کامبوج در پنوم پن به عنوان مکان اصلی جشن ها عمل می کند و در آنجا پادشاه کامبوج بر مراسم نظارت می کند و چراغ یادبود را روشن می کند. 

مردم از همه اقشار در این مراسم شرکت می کنند تا رهبران نهضت آزادی را گرامی بدارند و میهن پرستی خود را نشان دهند. پادشاه نورودوم سیهانوک که به دلیل تلاش پیروزمندانه خود در سال 1953 برای سلب حاکمیت کامل از فرانسه به عنوان "پدر استقلال" شناخته می شود، در روز استقلال نیز مورد تجلیل قرار می گیرد. همه مردم کامبوج روز استقلال، یک تعطیلات ملی را با افتخار جشن می گیرند. 

روز اجداد

Pchum Ben که به عنوان روز اجداد نیز شناخته می شود، یک جشن مذهبی 15 روزه در کامبوج است که در حدود روز پانزدهم از دهمین ماه تقویم خمر به اوج خود می رسد و نشان دهنده پایان روزه بودایی است. مردم کامبوج با فراهم کردن وعده های غذایی برای کشیشان و روح متوفیان، هفت قرن از اجداد خود را گرامی می دارند.  

اساطیر محلی معتقد است که در این زمان، ورودی‌های جهنم باز می‌شوند و به ارواح مردگان - به‌ویژه آنهایی که در جهنم عذاب می‌کشند - اجازه می‌دهند وارد شوند و برای خویشاوندان زنده‌شان پیشکش کنند. برای تغذیه ارواح درنده، خویشاوندان زنده غذا، به ویژه کوفته های چسبناک برنجی به نام بی بن را تهیه می کنند و آن را در هوا یا روی زمین پرت می کنند. علاوه بر این، آنها به چندین بتکده می روند تا شایستگی ارائه دهند و همچنین برای رفاه اجداد خود دعا کنند.

Pchum Ben به عنوان یک جشنواره ویژه کامبوج در نظر گرفته می شود زیرا نشان دهنده ارتباط نزدیک بین کسانی است که زندگی می کنند و متوفی.و همچنین قدردانی و فرزندسالاری مردم آن کشور. همچنین لحظه ای است که به اعمال و کارمای خود توجه کنیم و از نیاکان رحمت خود را طلب کنیم.

مراسم شخم سلطنتی

مراسم شخم سلطنتی کامبوج: جشن فصل کاشت برنج

جشن کشاورزی پادشاه یا Preah Reach Pithi Chrot Preah Neangkol در خمر، یکی از مهم ترین و جالب ترین جشنواره های کامبوج است. هر سال در ماه مه، معمولاً در چهارمین روز از رو به زوال ماه در ششمین ماه قمری، این آیین سلطنتی باستانی برای نشانه‌گذاری شروع سنتی دوره کاشت برنج و پیش‌بینی عملکرد محصول برای سال بعد انجام می‌شود.

این مراسم همچنین به عنوان وسیله ای برای تشکر و ستایش ارواح و خدایان برای حفظ مردم و سرزمین و همچنین برکات آنها عمل می کند.

مقدمه مراسم شخم سلطنتی از هند باستان به دوره فونان (قرن 1 تا 6) برمی گردد. ریمکر، اقتباس جشنواره کامبوج بر اساس رامایانا کلاسیک هندی، و برخی دیگر از آثار ادبیات بودایی نیز به این رویداد اشاره دارند.

مجسمه برنزی Balarama که دارای یک گاوآهن است که مربوط به قرن ششم است، در Angkor Borei، پایتخت تاریخی فونان، کشف شد. مجسمه خدا برای رعایت شخم ساخته شده است و به عنوان اولین مدرک مربوطه در نظر گرفته می شود.

پادشاه یا نماینده او بر این مراسم نظارت می کند و شخم زدن یک منطقه یادبود را با استفاده از چند گاو امپراتوری هدایت می کند. سپس چهار افسر زن سلطنتی به دنبال پادشاه یا نماینده او می‌روند و دانه‌های برنج را روی چین‌ها توزیع می‌کنند. آغاز سال برداشت و وضعیت حاصلخیز زمین در کنار هم توسط شخم نشان داده می شود.

گاوهای سلطنتی به مکانی رانده می شوند که در آن 7 بشقاب پر از غذا برای سه دور شخم زدن زیر تهیه شود.  برنج، لوبیا، ذرت، کنجد، آب سبزی و شراب از جمله غذاها هستند. محصولاتی که فراوان یا کمیاب خواهند بود، میزان بارندگی یا خشکسالی و سایر اتفاقات در سال آینده، همه با رژیم غذایی که گاو مصرف می کند، پیش بینی می شود.

جشنواره شخم سلطنتی یک جشنواره کامبوجی هیجان انگیز برای مردم و همچنین یک مراسم مذهبی و سلطنتی است. هزاران نفر از تماشاگران همراه با برخی از دانه های برنجی که مقامات کاخ می کارند، در مراسم شرکت می کنند.

برای خوشبختی و سعادت، مردم این دانه ها را که به عنوان فرخنده تلقی می شوند، نگه می دارند یا می کارند. این مراسم پیوندهای عمیقی را که در میان مردم کامبوج وجود دارد و ابزار اصلی زندگی آنها، یعنی کشت برنج، برجسته می کند.

از جمله منحصر به فردترین و مهم ترین اجزای آن به عنوان یک جشنواره و فرهنگ کامبوج، مراسم شخم سلطنتی است. تاریخ و آداب و رسوم غنی این سلطنت سابق و جمعیت آن را به نمایش می گذارد. همچنین نشان می‌دهد که شهروندان کامبوج چقدر به پادشاه، کشور، اعتقادات و اجدادشان احترام می‌گذارند و از آنها قدردانی می‌کنند.

زادروز پادشاه نورودوم سیهامونی

این روز به عنوان یک جشنواره کامبوج مهم است زیرا یادآور اتفاقاتی است که در دوران خمرهای سرخ و پل پو رخ داد. این روز به یاد پادشاه نورودوم سیهامونی، پادشاه حاکم کامبوج و تولد و تاجگذاری او است. هر سال، سه روز دیگر جشن وجود دارد.

تحت دیکتاتوری خشونت آمیز دیکتاتور مارکسیست پل پوت، خمرهای سرخ از سال 1975 تا 1979 کامبوج را کنترل کردند. بیش از دو میلیون نفر به دلیل تلاش های پل پوت برای استفاده از مهندسی اجتماعی برای تبدیل مردم کامبوج به یک "نژاد استاد" در کشور آسیای جنوب شرقی جان خود را از دست دادند.

خمرهای سرخ میلیون ها نفر را کشتند یا بیرون کردند، دستور تخلیه انبوه شهرها را صادر کردند، میلیون ها نفر را به قتل رساندند یا آواره کردند، و میراثی سخت و فقیرانه از خود به جای گذاشت.

بیشتر بخوانید:
برخی از آنها را کاوش کنید حیات وحش شگفت انگیز و طبیعت کامبوج، برخی از گونه هایی را که در این کشور منحصر به فرد، کمیاب یا در معرض خطر هستند، برجسته می کند.

---

بیشتر بخوانید:
انواع مختلفی از ویزاها برای کامبوج وجود دارد. ویزای توریستی کامبوج (نوع T) یا ویزای تجاری کامبوج (نوع E) انتخابی ایده آل برای مسافران یا بازدیدکنندگان تجاری است. بیشتر بدانید در انواع ویزای کامبوج.

شهروندان استرالیا, شهروندان کانادایی, شهروندان فرانسوی و شهروندان ایتالیایی واجد شرایط درخواست آنلاین برای ویزای الکترونیکی کامبوج هستند.